BANGKOK (Reuters) – Peranan monarki di Thailand adalah teras kepada kebuntuan yang boleh menyebabkan ekonomi kedua terbesar di Asia Tenggara itu ke dalam krisis, dengan para reformis sekali lagi bersaing untuk melepaskan cengkaman ke atas kuasa penubuhan tentera diraja.
Walaupun kemenangan menakjubkan dengan sekutunya dalam pilihan raya pada 14 Mei ke atas parti pro-tentera, parti Move Forward yang progresif yang diketuai oleh Pita Limjaroenrat menghadapi jalan yang tidak pasti kepada kerajaan.
Alasan utamanya ialah sebahagian daripada platform politik Move Forward ialah cadangan yang pernah tidak terfikir untuk meminda undang-undang “lese majeste” Thailand, Perkara 112 kanun jenayah yang menghukum menghina monarki dengan penjara sehingga 15 tahun.
Di negara di mana penghormatan kepada raja selama beberapa dekad dipromosikan sebagai pusat identiti nasional, idea itu sangat radikal sehingga parti minoriti dan ramai ahli Dewan Negara yang dilantik telah berikrar untuk menghalang Pita daripada menjadi perdana menteri.
“Pindaan yang dicadangkan adalah tidak menghormati dan menyinggung perasaan monarki,” Senator Seri Suwanpanon memberitahu Reuters.
Tentera telah berdekad lamanya melaksanakan tanggungjawabnya untuk mempertahankan monarki untuk mewajarkan campur tangan dalam politik, dan menggunakan undang-undang lese majeste untuk menyekat perbezaan pendapat, kata pengkritik.
Di parlimen, potret gergasi Raja Maha Vajiralongkorn tergantung di atas dewan di mana pada hari Khamis anggota akan mengundi perdana menteri.
Tetapi pertarungan mengenai siapa yang mendapat pekerjaan itu boleh membawa kepada kebuntuan berminggu-minggu atau bahkan berbulan-bulan berkat undian Senat 250 kerusi, yang dilantik oleh junta, yang boleh menghalang pakatan progresif yang memenangi pilihan raya daripada mendapatkan pilihannya dalam undian gabungan kedua-dua bilik.
Sistem itu ditetapkan dalam perlembagaan yang digubal selepas rampasan kuasa 2014 yang diketuai oleh ketua tentera ketika itu Prayuth Chan-ocha, perdana menteri yang partinya kalah teruk dalam pilihan raya Mei.
Banyak bergantung kepada sama ada sekutu utama Move Forward, pemenang tempat kedua Pheu Thai, berpegang padanya atau mencari rakan gabungan lain jika bidaan Pita kelihatan musnah.
Raja Vajiralongkorn, 70, yang tidak mempunyai peranan dalam memilih kerajaan, berdiam diri dalam isu lese majeste sejak pilihan raya. Istana Diraja tidak menjawab permintaan untuk komen.
MENYAPU PERUBAHAN
Pindaan yang dicadangkan oleh Move Forward mencerminkan perubahan budaya yang telah melanda Thailand dalam beberapa tahun, di mana raja selama beberapa dekad telah dianggap sebagai hampir separuh dewa.
Di permukaan, masih banyak yang sama. Potret raja tergantung di jalan-jalan bandar dan bangunan. Berita Diraja setiap malam menyiarkan jasa baik keluarga diraja.
Tetapi perubahan halus adalah jelas. Di pawagam, ramai yang tidak lagi menyokong lagu diraja sebelum setiap filem. Meme satira muncul di media sosial sebelum kerajaan mengarahkan mereka dibuang.
Perubahan terbesar, bagaimanapun, adalah politik. Pada pilihan raya lalu pada 2019, tiada pihak yang berani mencadangkan pindaan undang-undang lese majeste.
Tetapi Move Forward bukan sahaja berani, ia memenangi kerusi terbanyak pada bulan Mei walaupun pindaan itu hanya satu papan daripada platform progresif.
Peralihan itu muncul dengan tunjuk perasaan yang diketuai pelajar pada 2020 yang bermula sebagai protes terhadap pemerintahan tentera tetapi berkembang menjadi kritikan terhadap apa yang disebut penunjuk perasaan sebagai perhubungan kuasa tentera-istana, dan akhirnya menjadi kritikan terhadap raja.
Ahli politik tidak mengetuai protes tetapi Move Forward menggesa pembaharuan undang-undang lese majeste apabila aktivis mula didakwa di bawahnya.
Kira-kira 250 daripada 1,900 pendakwaan yang dikaitkan dengan protes 2020 adalah di bawah Artikel 112, menurut kumpulan Thai Lawyers for Human Rights.
Pendakwaan terhadap begitu ramai di bawah undang-undang mendorong isu itu ke dalam wacana arus perdana, kata penganalisis.
“Kini kita dapat melihat garis kesalahan sebenar dalam politik ialah peranan monarki dalam susunan politik Thailand,” kata Thitinan Pongsudhirak, seorang penganalisis politik di Universiti Chulalongkorn Bangkok.
PERMAINAN NOMBOR
Dengan ramai senator dijangka mengundi menentang Pita untuk perdana menteri, pakatan 312 kerusi Move Forward yang terdiri daripada lapan parti di Dewan Rakyat dengan 500 kerusi rendah mungkin tidak mencukupi untuk memastikan beliau menjadi perdana menteri.
Untuk mendapatkan 376 undi yang diperlukannya, Move Forward dan rakan kongsi utama Pheu Thai perlu meyakinkan 64 ahli parlimen dari Senat, atau daripada parti lain dalam dewan rakyat.
Jika Pita gagal, senario lain akan dimainkan.
Pheu Thai, yang mempunyai 141 kerusi untuk Maju Ke Hadapan 151, boleh mencalonkan calon perdana menterinya dengan perikatan lapan parti itu utuh.
Setia kepada bekas Perdana Menteri Thaksin Shinawatra yang dibuang sendiri yang digulingkan dalam rampasan kuasa 2006, Pheu Thai telah lebih berhati-hati dalam menyampaikan mesej mengenai lese majeste, supaya salah seorang calon perdana menterinya boleh memenangi undi yang mencukupi.
Kemungkinan lain ialah Pheu Thai mencari rakan kongsi lain di dewan rakyat untuk satu gabungan tanpa Move Forward. Pheu Thai, bagaimanapun, berikrar untuk kekal dengan Move Forward.
Titipol Phakdeewanich, dekan fakulti sains politik di Universiti Ubon Ratchathani, berkata penggunaan undang-undang untuk memusnahkan perbezaan pendapat telah menjadi bumerang.
“Dengan terlalu menggunakan Perkara 112, golongan konservatif mengheret institusi diraja lebih mendalam ke dalam politik,” katanya.
Move Forward berkata meminda undang-undang akan menghalang penyalahgunaannya dan memberi manfaat kepada monarki. Ia mahu hukuman dikurangkan kepada paling lama setahun penjara, dan hanya Biro Rumah Diraja boleh memfailkan aduan dan bukannya sesiapa.
“Sesetengah senator salah faham… menuduh Move Forward mahu menjatuhkan monarki,” kata ahli jawatankuasa eksekutif parti Amarat Chokepamitkul kepada Reuters.
“Kami mahu memindanya untuk mengekalkan hubungan baik antara raja dan rakyat.”
(Laporan oleh Panu Wongcha-um dan Panarat Thepgumpanat; Penyuntingan oleh Kay Johnson, Robert Birsel)