Mungkin ramai yang tidak mengetahuinya, tetapi wajah penyu seperti cap ibu jari manusia.
Mereka mempunyai corak dan ciri yang pelbagai yang unik dan eksklusif untuk setiap penyu, dan itulah cara para saintis menjejaki spesies ini secara individu, selain daripada menggunakan kaedah penandaan untuk menjejaki pergerakan dan bilangan populasi mereka.
Jeethvendra, pegawai sains di Pusat Penyelidikan dan Pemuliharaan Tropika (TRACC) di Pulau Pom-Pom Semporna, berkata saintis sejak beberapa tahun kebelakangan ini mula beralih daripada mengetag kepada menggunakan ID muka untuk menjejaki populasi penyu di kawasan itu.
“Kami mendapati bahawa ini adalah cara yang lebih tidak invasif untuk mengumpul data dan ia lebih inklusif kerana kami dapat mengenal pasti atau menandai bukan sahaja betina yang datang ke pantai untuk bertelur, tetapi juga jantan dan juvana,” katanya berkata.
Beliau berkata pengecaman muka penyu sebenarnya bukan teknologi baharu, kerana ia sedang diamalkan di tempat lain tetapi bagi Malaysia, kaedah ini telah mendapat sambutan sejak sedekad lalu.
“Ia telah dilakukan di tempat lain dan pada spesies lain seperti jerung paus atau pari manta, kerana corak pada wajah mereka adalah unik kepada individu, seperti cap ibu jari kami,” kata Jeethvendra.
Beliau berkata, bahagian kiri dan kanan kepala penyu itu mempunyai keistimewaan yang membezakannya dengan individu lain. Sebagai contoh, dalam penyu belimbing, terdapat penanda khas di bahagian atas kepala mereka.
Untuk melengkapkan pengenalan foto, saintis juga melaksanakan fotogrametri laser, yang mengukur saiz karapas penyu yang membolehkan mereka menentukan umurnya.
“Ini pada asasnya memancarkan dua pancaran laser selari dengan jarak tetap yang diketahui ke atas cangkerang penyu dan kemudian kita boleh mengekstrapolasi keseluruhan panjang cangkerang menggunakan fotogrametri,” kata Jeethvendra.
Beliau berkata panjang karapas lurus (SCL) antara 60-80sm akan menjadi dewasa, manakala SCL lebih 80sm boleh dianggap dewasa manakala yang lebih kecil daripada 60sm akan menjadikannya juvana.
“Maklumat ini penting untuk dikumpulkan dan dikelaskan mengikut kematangan mereka kerana ia memberitahu kita bagaimana penyu menggunakan habitatnya, sama ada sebagai tempat mencari makan atau bersarang,” katanya.
Jeethvendra berkata jika kawasan itu mempunyai sebahagian besar penyu hijau juvana, maka saintis boleh mengatakan bahawa kawasan itu adalah tempat mencari makan yang penting atau habitat pembangunan.
Sebaliknya, jika mereka mendapati hanya orang dewasa di sesuatu kawasan tetapi kekurangan juvana dan sub-dewasa, maka mereka boleh mengatakan bahawa kawasan itu digunakan untuk membiak atau bersarang.
Jeethvendra berkata kepentingan mengetahui fungsi habitat adalah supaya mereka dapat memahami cara mengutamakan perlindungan untuk spesies itu.
“Sebagai contoh, jika ia adalah kawasan bersarang yang penting maka kita harus melindungi pantai daripada aktiviti tebus guna tanah,” katanya. “Bagi kawasan mencari makan, perlindungan khusus akan termasuk mengurangkan kesan trafik bot dan melindungi habitat rumput laut (makanan). sumber penyu hijau),” tambahnya.
Jeethvendra berkata dengan kamera dan teknologi yang semakin baik dari hari ke hari, lebih ramai orang menyelam dan memasuki fotografi dalam air.
Beliau berkata mereka mengambil kesempatan daripada perubahan ini dan menggalakkan lebih ramai penyelam untuk menjadi sukarelawan mereka dan menyumbang kepada ID muka penyu.
“Dalam satu segi, komuniti saintifik sedang mencari kaedah yang kurang invasif dan ini adalah salah satu daripadanya kerana kita tidak perlu menghubungi penyu. Anda hanya mengambil gambar dari jauh,” katanya.
Jeethvendra berkata dengan kerjanya di Pulau Pom-Pom, bersama rakan kongsi dan penyelidik lain sejak 2018, mereka telah berjaya mengenal pasti sejumlah 600 penyu hijau dan 30 penyu sisik setakat ini.
Beliau berkata walaupun penyu kebanyakannya berhijrah, mereka akan memanggil tempat itu sebagai rumah jika ia menyediakan makanan dan tempat tinggal yang mencukupi dan kurang ancaman daripada aktiviti manusia.