IT memerlukan komitmen dan ketekunan untuk memulakan projek komuniti, apatah lagi mengekalkannya selama bertahun-tahun.
Seorang individu yang berjaya melakukan ini ialah Anne Sivanathan, yang mengasaskan Bilik Darjah Luar Inklusif di USJ 11, Subang Jaya, Selangor, pada 2016.
Sebagai penyokong pendidikan inklusif, bilik darjah memastikan kanak-kanak kurang upaya belajar bersama dan berseronok dengan rakan sebaya mereka yang berkemampuan.
“Kami mula-mula mengadakan aktiviti inklusif di anjung rumah saya di USJ11.
“Kemudian dengan kelulusan Majlis Bandaraya Subang Jaya (MBSJ), kami berpindah ke kabin yang terletak di padang kejiranan,” kata Anne.
Aktiviti yang dijalankan termasuklah bulatan gendang, tempat kanak-kanak berinteraksi dan bermain alat muzik.
Aktiviti lain termasuk permainan batu, iaitu satu bentuk pembelajaran kreatif yang melibatkan deria dan membolehkan peserta bercerita atau membuat corak unik dengan mengendalikan batu.
“Kami juga menjalankan aktiviti seperti sukan dan membaca di dalam bilik darjah inklusif kami,” kata Anne, yang telah terlibat dalam mempromosikan pendidikan inklusif pada peringkat awal kanak-kanak sejak 1990-an.
Beliau juga merupakan ahli lembaga Kumpulan Penasihat Antarabangsa Yayasan Forum Dunia.
Anne berkata ibu bapa kanak-kanak berkeperluan khas sentiasa mencari tempat di mana anak-anak mereka boleh berinteraksi dengan orang lain.
“Saya pernah mengendalikan prasekolah inklusif yang memberi peluang kepada dua anak perempuan saya untuk lebih sedar tentang keperluan rakan-rakan berkeperluan khas mereka.
“Anak-anak perempuan saya kini berusia 20-an dan juga peguambela untuk kanak-kanak berkeperluan khas.
“Mereka juga menambat rakan mereka untuk aktiviti kami.
“Sebilangan besar sukarelawan kami adalah belia,” katanya.
Anne berkata sukarelawan ini digalakkan untuk berkongsi pengetahuan dan kemahiran mereka.
“Sebagai contoh, seorang sukarelawan yang merupakan seorang peguam boleh bercakap tentang undang-undang yang berkaitan dengan orang kurang upaya,” katanya.
Dia menerangkan masa apabila sekumpulan pelajar bermasalah pendengaran menyertai aktiviti mereka dan bagaimana seorang kanak-kanak berusia tujuh tahun tidak lama kemudian menyedari bahawa dia perlu mencari cara untuk berkomunikasi dengan mereka dengan berkesan.
“Dia tidak tahu bahasa isyarat dan mula menandatangani secara intuitif,” dia menceritakan.
Anne menegaskan bahawa mempunyai platform yang menyokong kemasukan adalah penting.
Beliau berkata disebabkan peluang terhad untuk interaksi sosial semasa wabak Covid-19, sesetengah kanak-kanak menunjukkan tanda-tanda kelewatan bercakap.
Masyarakat telah menyokong, katanya, sambil menekankan bahawa Majlis Perwakilan Penduduk (MPP zon 3) Majlis Bandaraya Subang Jaya di bawah pimpinan ahli majlis bandaran kami Lee Jen Uyin turut membantu membayar bil utiliti kabin.
Anne berkata Bilik Darjah Luar Inklusif memerlukan sebuah van untuk mendekati lebih ramai komuniti di dalam dan luar Lembah Klang.
“Kami mahu meneruskan kerja advokasi kami di seluruh negara dan menjangkau lebih banyak komuniti.”
Beliau berkata kumpulan itu juga telah mengadakan pertunjukan fesyen inklusif yang disertai oleh golongan remaja dan dewasa kurang upaya.
Anne berkata, berdasarkan pengalamannya, terdapat keperluan untuk lebih banyak saringan sebelum kanak-kanak memasuki prasekolah.
“Di negara seperti Jepun dan Amerika Syarikat, ketidakupayaan pembelajaran dikenal pasti seawal-awalnya supaya intervensi yang berkesan dapat dijalankan.
“Kita perlu melakukan ini di sini juga,” katanya.
Mengubah tanah terbiar
Selepas bersara, Margaret Lee menubuhkan Taman Komuniti Edible Taman Tun Dr Ismail (TTDI) di Kuala Lumpur.
Pada 2017, Lee menghubungi beberapa rakan penduduk dan menukar sebidang tanah terbiar di TTDI menjadi kebun sayur.
Tanah itu dahulunya merupakan tempat pembuangan sampah haram untuk sisa pembinaan.
“Kami telah menghubungi Jabatan Agenda Tempatan 21 di Dewan Bandaraya Kuala Lumpur (DBKL) dan para pegawai membantu mendapatkan kelulusan,” kata Lee.
Pada mulanya, dia berkata kira-kira lima jiran datang bersama untuk membantunya.
Pada fasa pertama, pokok buah-buahan seperti mangga, longan, nangka dan pisang telah ditanam.
Pada fasa kedua, mereka menanam peria, lobak, timun dan terung.
Kebun itu juga menjadi tempat pertemuan masyarakat pada hujung minggu, ketika pasar tani.
Hasil dari kebun serta kompos dijual untuk membantu mengekalkan ruang.
Aktiviti seperti pertukaran buku turut dijalankan, manakala penduduk turut mengambil bahagian dalam pengkomposan makanan dan menurunkan minyak masak terpakai.
Lee berkata, sebelum ini, ekspatriat juga menawarkan diri di taman itu.
“Taman ini telah menyatukan masyarakat dan kini kami mempunyai 300 ahli dalam kumpulan WhatsApp kami.
“Semasa banjir Disember 2021, penduduk menghantar barangan sumbangan di taman kami.
“Kita juga berjaya membantu mangsa banjir di Rompin, Pahang, dengan memberikan barangan elektrik kepada mereka.
“Tempat ini sudah tentu membantu menyatukan masyarakat untuk kebaikan yang lebih besar,” katanya.